هم‌میهنان عزیز،

امروز، نام و خاطرۀ زنان و مردان آزادیخواهی که در قیام هجدهم تیرماه ۱۳۵۹ نقد جان بر سر آرمان رهایی ایران نهادند، در چشم همه ما، حرمت و درخشش ویژه یی یافته است.

آنها درد ایران داشتند و به‌عنوان پیشروان براندازی فتنه، برخاستند تا دست به کاری زنند که غصه سرآید. افراشته قامت، پذیرای مرگ شدند تا ایران روزهایی تیره‌تر و خونین‌تر چون این روزها نبیند.

سازمان‌دهندگان قیام ملی هجده تیرماه ۱۳۵۹، زمانی به براندازی فتنه سیاه ایران سوز همت گماردند که دامنۀ ترور و وحشت، ویرانی و آدمکشی، چنین گسترده نشده بود. آنها عمق و وسعت خطر سهمگینی را که در راه ایران، کمین کرده بود، به‌روشنی، دیده بودند و با این بینش و دوربینی، ایمان و آگاهی که سرنوشتشان را به سرنوشت ایران، گره می‌زد، جان در گرو نجات میهن دربند نهادند.

جان‌باختگان قیام ۱۸ تیرماه ۱۳۵۹ به‌هیچ‌روی شکست نخوردند. ناکامی مبارزان ملی در یک مرحله، از دیدگاه کسانی که ملت و آزادی مدار هستی و علت وجودی‌شان را تشکیل می‌دهد، نامش شکست نیست. شکست یک قیام زمانی است که ضرورت قیام منتفی شود و امید چیرگی بر اهریمن از دست برود. امروز با افشاندن هر چه بیشتر ماهیت سیاه تبهکاران، ادامۀ راه جان‌باختگان قیام هر چه ضروری‌تر شده است.

سازمان‌دهندگان قیام هجدهم تیرماه، زمانی به براندازی فتنه همت گماردند که بسی از مخالفان و مدعیان کنونی براندازی، سر بر بالین امام کذاب داشتند و در پی ناکام شدن قیام، برخی از آنها تیغ خونین رژیم را برای کشتار افسران و درجه‌داران و غیرنظامیان شرکت‌کننده در قیام صیقل دادند و برخی دیگر، با سکوت خویش، بر احکام بیدادگاه‌ها صحه نهادند.

امروز، در گیروداری که فضای ترور و وحشت در ایران، سنگین‌تر از هر زمان و کارنامۀ روح‌الله خمینی، هر روز خونین‌تر از روز پیش است، سزاوارترین تجلیل از خاطره جان‌باختگان قیام هجدهم تیرماه، پیمودن راهی است که آنان به روی ما گشودند، یعنی تلاش ورزیدن و ازپای‌ننشستن در طلب حاکمیت ملی، استقلال و آزادی. در این راه، همانند آنها به سلاح آگاهی و ایمان مجهز باید بود .

امروز، هرگونه تلاش ملی در براندازی رژیمی که می‌کوشد چرخ‌های تاریخ را به عقب برگرداند و خونین‌ترین و رذیلانه خشونت و بیداد را بر جامعۀ ایران روا می‌دارد، باید همان راهی را طی کند که این دلاوران، در پرتو آگاهی و شناخت خویش در برابر ملی‌گرایان گشودند.

در سالگرد قیام هجدهم تیرماه ۱۳۵۹ که به‌عنوان نخستین حرکت ملی سازمان‌یافته برای براندازی فتنۀ اهرمنان ویرانگر و خون‌آشام در تاریخ ایران ثبت شده است. در برابر عظمت روح، ایمان و شهامت کم مانند جان‌باختگان قیام، سر تعظیم فرود می‌آورم.

ایران هرگز نخواهد مرد

شاپور بختیار

هجدهم تیرماه ۱۳۶۲