در آن روزها که دکتر شاپوربختیار دولت خود را تشکیل می‌داد اندیشه‌ای جز ایران در سر  نمی‌پروراند و تنها راه نجات را مقاومت در برابر سپاه جهل و فریب و دورویی می‌دید ، ایستادن...

شعار «النصر بالرعب» در میان اوباش جمهوری اسلامی این روزها بیش از دو دههٔ اخیر مورداستفاده قرار می‌گیرد، روزهایی که حکومت بیشترین سعی خود را کرده تا با ایجاد فضای هراس‌انگیز در دل جامعهٔ ایران با نام خدای دهه شصت اعلان حکومت‌نظامی «لا حکم الا لله» کند و با وحشی‌گری تمام جنایات «خدای دهه شصت»۱ را به‌صورت سیستماتیک تکرار نماید، و به‌قول‌معروف ضربه شصتی به جامعهٔ ایران نشان دهد.

در دوره کنونی و زمان معاصر در کشورمان رفتارهای نادرست توده‌ای را بارها از مردم (که خود ما نیز جزئی از آن هستیم) مشاهده کرده‌ایم، رفتارهایی از جنس خودکشی با ازدواج یک بازیگر، بازیچه پروپاگاندای رسانه شدن، انتظار‌ منجی، سکوت در برابر ذبح حق و عدالت، بی‌تفاوتی نسبت به انسانیت و….

یکی از پارامترهایی که جمهوری اسلامی برای ایجاد تفرقه و تقسیم‌ ملت ایران به خودی و غیر خودی از پس غائله‌ی ۵۷ و به محض در  دست گرفتن قدرت از آن سوءاستفاده نمود موضوع حجاب اجباری است.
مسأله‌ای که با گذشت سال‌ها از برقراری حکومت ایدئولوژیک دینی روز به روز بغرنج‌تر شده و اختلافات مردم ایران را گسترش داده است تا جایی که بحث حجاب بارها منجر به شعله‌ور شدن آتش خشم عمومی و درگیری ملت ایران با حکومت اسلامی گردیده است.