تا‌زمانی‌که آوارگی و بی‌پناهی، فقر و محرومیت از آزادی عمل در زندگی روزمره، تبعیض نژادی و فشار تحملِ زیر‌پا گذاشتن مستمر حقوق اولیه انسانی سرنوشت ملیونها مردم بی‌گناهی را که دهه‌هاست از خانه و آشیانه خود رانده شده‌اند، رقم می‌زند، صحبت از صلح در خاورمیانه بیهوده است.

بختیار نمی‌میرد، چون او آخرین فریاد دموکراسی ایران در انقلاب ۱۳۵۷ بود. او بود که در شرایطی بس خطیر و علیرغم اینکه پدرش به وسیله پدر محمدرضا شاه کشته شده بود، ۲۵ سال پس از دولت قانونی دکتر مصدق، نخست‌وزیری آخرین دولت مشروطه ایران را بر عهده گرفت.