برچسب: نهضت مقاومت ملی ایران

بدین وسیله به اطلاع هم‌میهنان گرامی، بالاخص مسئولین محترم شبکه‌های اجتماعی می‌رسانیم که مدتی‌است فردی، از طریق جعل آدرس بالا به این صورت: http://namironline.info ، و سوء استفاده از محتوای آرشیو قدیمی‌ نشریه که به امانت در اختیار وی گذاشته شده بود، علیرغم تذکرات متعدد ما به وی، هنوز بکار خلاف اخلاق سیاسی و منافی قواعد مطبوعاتی‌، به کار خویش ادامه می‌دهد.

تقدیم به کسانی که مبارزه علیه خودکامگی، بیدادگری، تبعیض، نقض حقوق بشر، تجاوز، فساد، فقر، جنایات و ناامنی را یک رسالت انسانی می‌دانند. ۱- بی تفاوتی سمی خطرناک است که نه تنها شخص بی‌تفاوت...

اطلاعیه در مورد اجلاس اخیر شورای عالی

اجلاس فوق‌العاده شورا در روز شنبه، ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲ در شهر کلن/ آلمان برگذار شد.

در ابتدا عضویت یکی از فعالین تشکیلات که پیش از این دوبار بعنوان ناظر به جلسات شورای عالی دعوت شده بود، توسط آقای علی بکائی مطرح شد و باتفاق آراء بتصویب رسید. لازم بتذکر است که کاندیدای عضویت در شورا بنابر قاعده‌ی مرسوم در نهضت هنگام اخذ رأی در جلسه حضور نداشت.

آنگاه رئیس وقت شورا ضمن ارائه گزارش کاملی از انجام امور محوله بایشان در طی سال گذشته، به ضرورت گسترش تشکیلات سازمان از طریق رسیدگی فوری به تقاضاهای عضویت رسیده به آدرس تشکیلات (هیأت اجرائی وقت)، بالاخص در یکسال گذشته، تأکید کرد.

سرود نهضت مقاومت ملی ایران

می‌خواهم از وقایعی که اواخر سال ۱٣۵۷ بر مملکت گذشت بیشتر از این بگویم. فراموش نکرده‌ایم که اوایل دی ماه ۱٣۵۷ نه تنها نخست وزیر نظامی ایران ارتشبد ازهاری در میان موج‌ها و طوفان‌های تاریخی مملکت و زیر فشار شکننده اعتراض‌های مردم دچار سکته قلبی شده بود، بلکه خود ایران عزیز نیز در اثر ضربه‌های مداوم و کوبنده انقلاب می‌رفت تا دچار فلج کامل شود.

“پرانتز جمهوری اسلامی باید بسته شود.”
شاپور بختیار
در ۲۲ بهمن ۱۴۰۱، سیاه‌ترین روز در تاریخ پر فراز و نشیب مشروطیت ایران برای چهل‌و چهارمین بار در ذهن میلون‌ها ایرانی متنفر از جمهوری اسلامی سنگینیِ روزی را بیاد می‌آورد که اجامر روح‌الله خمینی در معیت مهدی بازرگان، «نخست‌وزیر» گماشته شده‌‌ و گوش بفرمان «امام»، سنگر قانون اساسی مشروطه را تسخیر کردند؛ سنگری را که شاپور بختیار تا آخرین دقایق از آن حفاظت کرده بود و فقط تحت اصرار افسران میهن‌دوست محافظ نخست‌وزیر قانونی ایران، آنهم با این نیت از دفتر نخست‌وزیری بیرون رفت که مبارزه‌ی بی‌امان خود با نظام در حال تکوین «حاکمیت الله» را بمنظور بازگرداندن جامعه در حرکت بسوی دموکراسی آغاز کند.