تقدیم به همه ایرانیانی که بقای رژیم اسلامی-فاشیستی را برای ایران و جهان خطرناک می‌بینند و مبارزه خستگی ناپذیر و مستمر را برای سرنگونی آن «ضرورتی انکارناپذیر»، «رسالتی انسانی» و «مسیولیتی میهنی» می‌دانند.

۱- هیچ جامعه و هیچ فردی را نتوان یافت که مشکلی نداشته باشد ولی مشکلات در جوامع و در میان افراد و در زمان‌های مختلف  شدت و ضعف دارد. بیشتر مشکلات کم ‌و بیش با صرف هزینه‌های کم و زیاد قابل حل هستند. آنچه که در برابر وجود مشکل مهم است پذیرش آن هم از سوی جامعه و هم فرد که گام نخست راه حل آن است و نه انکار مشکل. انکار مشکل فرد را به سوی ناکجا آباد سوق می‌دهد و جامعه را به وضعیتی می‌کشاند که می‌شود مشابه ایران تحت حاکمیت ملایان.

۲- رمز تحقق یک رویا تمرکز بر اهمیت آن است. بنظر می‌رسد اکثریت ایرانیان در حال حاضر رویای سرنگونی رژیم تبهکاران مذهبی را در سر دارند؛ پس تمرکز بر اهمیت چنین رویایی برای خود، ایران و ایرانیان، و جامعه جهانی است که هواداران و مبارزان سرنگونی  را به هدف می‌رساند. 

۳- انگیزه‌هایی، هر عضو جامعه را به تلاش در زندگی خصوصی وا می‌دارد تا زندگی بهتری برای خود و اعضای خانواده‌اش ایجاد کند. همان انگیزه‌ها عاملان تغییرات هستند و می‌توانید از آنها برای تغییرات بنیادین در جامعه‌ای مثل ایران و حتی جهان استفاده کنید. انگیزه توام با عمل موجب تحرک و تغییر می‌شود و انسان  بدون انگیزه موجودی است مرده و حکومتی که نتواند انگیزه در اعضای جامعه تحت حاکمیتش بوجود آورد سرنوشتی چون اتحاد جماهیر شوروی پیشین در انتظارش است یعنی فروپاشی از درون.

۴- بینش؛ مادر امید واقعی به زندگی است. در غیاب بینش امیدی وجود ندارد. اکثریت قاطعی از ایرانیان در حال حاضر امیدوارند که رژیم فاشیستی حاکم فرو بپاشد و یا سرنگون شود. باید مراقب باشید که امید «واهی» نباشد و بینش است که می‌تواند امید تان را به امیدی واقعی تبدیل کند.

۵- حق شادی از حقوق بنیادی انسان است. هر کسی که مخالف شادی انسان است ناقض حقوق اساسی انسان هم است و سزاوار مجازات. هر حکومت شادی‌کش و غم‌گستر محکوم به فنا است. با این تعریف منتظر فنای رژیم حاکم بر ایران باشید ولی تا نابودی آن آرام ننشینید.

۶- زندگی پر از شکست، اشتباه، آزمایش، تصمیم‌گیری، انتخاب و مبارزه است. پس در پی هر شکست و اشتباهی به تلاش و مبارزه ادامه دهید، تصمیم‌های سنجیده‌تری بگیرید و انتخاب‌های بهتری برگزینید.

۷- موفقیت مادی به انسان توانایی مالی می‌بخشد که برای پیروزی در عرصه‌های دیگر زندگی واقعا مهم است. امکانات مالی به فرد امکان می‌دهد که بهتر و بیشتر بر اهداف دیگر تمرکز کند. پس در تقویت بنیه مالی خود بکوشید تا بتوانید عامل تغییرات بنیادی در زندگی دیگران و جوامعی چون ایران باشید. رسالت میهنی ایرانیان ثروتمند در هر جای جهان این است که از معترضانی که برای آزادی، دادگری، حقوق بشر، رفاه ملی و … علیه رژیم آدم‌کشان و سرکوبگران حاکم بپا خاستند، از کمک‌های مالی دریغ نکنند.

۸- ترس خطرناک و ویرانگر و نابود کننده است ولی ترس‌های خوب و مفید هم وجود دارد. ترس از رفوزه شدن در امتحان موجب می‌شود تا با آمادگی کامل در امتحان شرکت کنیم، ترس از جریمه شدن در رانندگی موجب می‌شود که رعایت مقررات رانندگی را بکنیم تا سالم به مقصد برسیم، ترس از شکست در مبارزات سیاسی علیه رژیمی تا بن دندان مسلح و آدمکش که سرکوب و اعدام و شکنجه و زندان‌های دراز مدت ابزارهایی است در مقابله با مبارزان، موجب می‌شود مبارزان با آمادگی کامل، برنامه دقیق و منسجم، تامین وسایل مورد نیاز، بررسی همه جوانب و در نظر گرفتن همه ابعاد با اطمینان از  پیروزی وارد میدان مبارزه شوند. بر ترس‌های خطرناک و ویرانگر باید به هر شیوه غلبه یافت زیرا که فرد را از تلاش و مبارزه و رشد و پیروزی باز می دارد.

۹- اگر در پی هرچه دوست دارید و به هر چه که باور دارید بروید ‌پیروزی خود را تضمین کرده‌اید مشروط براینکه علاقه و باور شما بر زندگی دیگران تاثیر منفی و مخرب نگذارد. پس اگر دوست دارید که در کنار مبارزان راه آزادی و سرنگونی رژیم حاکم قرار گیرید و باور دارید که بقای رژیم ملایان ضد انسان چیزی جز زیان‌های بیشتر برای انسان‌ها و جوامع ندارد راه مبارزه برای سرنگونی را برگزینید که نتیجه آن رهایی قطعی ملتی از نابودی حتمی است.

۱۰- توجه کردن آغازی است بر آزادی. توجه به ستمی که بر شما و دیگران می‌رود، توجه به قوانین تبعیض‌آمیز، توجه به بی‌تدبیری و بی‌لیاقتی حاکمان فاسد، توجه به فقر فراگیر، توجه به وضعیت عمومی مردم، توجه به عقب افتادگی جامعه، توجه به حال و روز زندانیان و خانواده‌های آنان، توجه به فحشای زنان و مردان در اثر سیاست‌های رژیم حاکم، توجه به خودکامگی، توجه به بی‌ارزش بودن جان انسان‌ها و… اگر به این‌ها توجه کنی و کماکان بی‌تفاوت بمانی و برای آزادی و رهایی بر نخیزی پس «نشاید برتو نام آدم نهادن!»

۱۱-  در مبارزه برای براندازی رژیم تبهکاران حاکم بر ایران باید از تمامی ظرفیت‌های خود و دیگران بهره گرفت. ظرفیت مالی، فیزیکی، فکری، عاطفی، معنوی، علمی، هوشی، خلاقیت، اجتماعی، رزمی و …

۱۲- در مبارزه علیه خودکامگان حاکم هر روز باید 

مهارت‌ها، دانستنیها، ارتباطات و منابع مالی خود را گسترش دهید.

۱۳- حق انتخاب یک حق بنیادی انسان است. بی‌تردید حق انتخاب هدف و مسیر رسیدن به آن هدف از حقوق بشر جداناپذیر است. این حق شماست که سرنگونی تبهکاران و اهریمنان حاکم بر ایران را هدف خود قرار دهید و در آن مسیر مبارزه کنی و از هیچکس و هیچ چیزی نهراسید.

۱۴- در مبارزه علیه هر حکومت فاشیستی در هر نقطه از جهان به اندازه قدرت آن حکومت فکر نکنید بلکه به یاد آورید که در اکثر مواردی که رژیم‌های سیاسی در جهان سرنگون شدند قدرت سرنگون کننده یعنی مردم ناراضی و به ستوه آمده بسیار کمتر بوده ولی با استراتژی درست و همبستگی و درک درست شرایط با اقدامات عملی سنجیده بر دشمن قدرتمند غلبه یافت البته این بدان معنا نیست که قدرت دشمن را در مبارزه نادیده انگاشت.

۱۵- فرهنگ مشارکت را در خود تقویت کنید و از دیگران بخواهید که چنین کنند. مبارزه برای پیروزی بر جباران زمانه بدون مشارکت همگانی امکان ناپذیر است. مشارکت بر نیروی شما می‌افزاید و شما را قدرتمندتر می‌کند و شانس پیروزی علیه هر دشمن و هر حکومت غیردموکراتیک و خودکامه را افزایش می‌دهد.

۱۶- بدون استقامت و مبارزه پیگیر انتظار پیروزی نداشته باشید. در روند مبارزه به سراشیبی‌های بسیار سهمناک برخورد می‌کنید؛ مهم استقامت شماست که توقف نکنید و به راه خود حتی آهسته ولی پیوسته ادامه دهید.

۱۷- کارهای سخت؛ دردناک هستند ولی وقتی در خدمت اهداف قرار دارند دردناک نیستند. بنابراین هرچند مبارزه با رژیمی که از ارتکاب هیچ جنایتی ابایی ندارد سخت و دشوار است ولی هدف سختی‌های مبارزه را لذت‌بخش می‌کند.

۱۸- فضایی را آماده کنید که از مبارزه لذت ببرید. لذت بردن از مبارزه انگیزه و انرژی شما را برای ادامه دادن مبارزه افزایش می‌دهد و احساس ضعف و سستی و ناامیدی  نمی‌کنید. در واقع اگر از مبارزه لذت ببرید انگار دارید بازی می‌کنید.

۱۹- بر اساس پژوهش‌ها شادی بهره‌وری را افزایش می‌دهد. پس شاد باشید و شادی بیافرینید حتی در حین مبارزه سرسختانه با رژیمی غیرانسانی و خودکامه.

۲۰- هر بامداد که از خواب برمی‌خیزید به خود تلقین کنید زندگی در مبارزه معنا پیدا می‌کند و شما مبارزه در ابعاد گوناگون و تا پیروزی نهایی را هدف غایی خود می‌دانید و هر شبی که بروی تخت خود دراز می‌کشید به خود بگویید که می‌خوابم تا فردا به مبارزه برای حمایت از حقوق انسان، هر انسانی و با هر ویژگی و از هر جای جهان را؛ پس از بیداری ادامه می‌دهم. 

سال ۱۴۰۲، نوروز و آغاز بهاران فصل زایش و رویش بر شما و عزیزان تان شاد و فرخنده باد.

امیدوارم سال ۱۴۰۲ سالی کاملا متفاوت از ۴۴ سال گذشته برای ملت بزرگ ایران باشد، سالی که پایان یک دوره تاریک تاریخ ایران را جشن بگیریم.

اندیشه کن، خرد پیشه کن.

ایران هرگز نخواهدمرد! 

دکتر ابراهیم بی پروا